دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

شاهنامه فردوسی – رزم كاوس با شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – نامه كاوس به رستم و خواندن او از زابلستان‏‏

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

فرهنگ معین

آلاکلنگ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ