دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – گريختن افراسياب از رزمگاه‏‏‏

فرهنگ معین

آکادمی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ