دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  دیوان حافظ - حال دل با تو گفتنم، هوس است
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

حدیث عشق که از حرف و صوت مستغنیست
به ناله دف و نی در خروش و ولوله بود
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آق سقل

(سَ قَّ) [ تر. ] (اِمر.) ریش سفید.

دیدگاهتان را بنویسید