دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

شاهنامه فردوسی – پيروزى فريدون بر ضحاك و دست يافتن بر گنجهاى آن

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن فريدون از كشته شدن ايرج‏

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – اندر خواب ديدن ضحاك فريدون را

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

فرهنگ معین

آفریدگار

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ