دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – هفت خوان رستم

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

شاهنامه فردوسی – آفرینش مردم

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن جشن سده

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به يارى مهراب

فرهنگ معین

آفتابی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ