دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – پادشاهى گرشاسپ

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر

فرهنگ معین

آشکوب

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ