دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى طهمورث ديوبند سى سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى نوذر

شاهنامه فردوسی – هفت خوان رستم

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – رفتن فريدون به جنگ ضحاك

شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن كاوس نزديك شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

فرهنگ معین

آشپز

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ