دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

شاهنامه فردوسی – فراهم آوردن شاهنامه

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن شاه يمن جندل را

شاهنامه فردوسی – هفت خوان رستم

شاهنامه فردوسی – تاخت كردن منوچهر بر سپاه تور

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – رزم افراسياب با نوذر ديگر بار

فرهنگ معین

آشام

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ