دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

شاهنامه فردوسی – اندر زادن فريدون

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به ديدن رستم

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

فرهنگ معین

اترخان رشتی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ