دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به يارى مهراب

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

فرهنگ معین

آشاب

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ