دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن كاوس با رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

فرهنگ معین

آش پشت پا

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ