دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  شاهنامه فردوسی - آمدن زال با نامه سام نزد منوچهر
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

ز لب دوختن غنچه را زندگی ست
چو بشکفت زان پس پراکندگی است
«امیر خسرو دهلوی»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آسینه

(نِ) (اِمر.) تخم مرغ، خایه.

دیدگاهتان را بنویسید