دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

شاهنامه فردوسی – آفرینش کیهان

شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

شاهنامه فردوسی – آمدن كى ‏قباد به استخر پارس

شاهنامه فردوسی – ستایش پیامبر

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – داستان دقیقی سخن سرای

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن زال نزديك سام نمودن چگونگى كار

شاهنامه فردوسی – رفتن كنيزكان رودابه به ديدن زال زر

فرهنگ معین

آسفالت

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ