دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – خوان سوم جنگ رستم با اژدها

شاهنامه فردوسی – گفتارى در بخت زال در نزد ستاره ‏شناسان

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن كاوس با رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج بسوى پدر

شاهنامه فردوسی – ستایش خرد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

فرهنگ معین

آستین

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ