دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

شاهنامه فردوسی – اندر زادن فريدون

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

شاهنامه فردوسی – پيغام فرستادن كاوس به نزديك قيصر روم و افراسياب‏

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

فرهنگ معین

آسا

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ