دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

شاهنامه فردوسی – اندر زادن فريدون

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

فرهنگ معین

آزوقه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ