دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  دیوان حافظ - گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

گردی که بر جبین من از کوی یار ماند
صائب ز اهل درد هم آواز من بس است
«صائب تبریزی»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آزارتلخه

(تَ خِ یا خَ) (اِمر.) یرقان، زردی.

دیدگاهتان را بنویسید