دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – آمدن كى ‏قباد به استخر پارس

شاهنامه فردوسی – هفت خوان رستم

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

شاهنامه فردوسی – راى زدن رستم با كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

فرهنگ معین

آرزوخواه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ