دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

شاهنامه فردوسی – گريختن افراسياب از رزمگاه‏‏‏

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – راى زدن رستم با كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

فرهنگ معین

آرایش

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ