دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به شهر سمنگان‏‏

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

فرهنگ معین

آراسته

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ