دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

شاهنامه فردوسی – راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – كشته شدن تور بر دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن زال سوى افراسياب

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

فرهنگ معین

آر. پی. جی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ