دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – رفتن كنيزكان رودابه به ديدن زال زر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى طهمورث ديوبند سى سال بود

شاهنامه فردوسی – ستایش پیامبر

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

فرهنگ معین

آخورخشک

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ