دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون منوچهر را به جنگ تور و سلم

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن پسران نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با كاوه آهنگر

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – راى زدن سام با موبدان بر كار زال

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

فرهنگ معین

آخته چی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ