دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با كاوه آهنگر

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به رسولى نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – رفتن كنيزكان رودابه به ديدن زال زر

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

فرهنگ معین

آختن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ