دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

شاهنامه فردوسی – اندر زادن فريدون

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

فرهنگ معین

آجر نسوز

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ