دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

شاهنامه فردوسی – خوان دوم يافتن رستم چشمه آب

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن رستم

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

فرهنگ معین

آتش نشان

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ