دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن كاوس بر رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با سهراب

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

فرهنگ معین

آتش انداز

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ