دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به نزديك پدر خود

شاهنامه فردوسی – آمدن تهمينه دختر شاه سمنگان به نزد رستم‏‏‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى طهمورث ديوبند سى سال بود

شاهنامه فردوسی – آمدن كى ‏قباد به استخر پارس

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن كاوس بر رستم‏‏

فرهنگ معین

آتش افروز

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ