دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى زوطهماسپ

شاهنامه فردوسی – كشته شدن تور بر دست منوچهر

فرهنگ معین

آبنوس

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ