دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون جندل را به يمن

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – رزم كردن رستم با سه شاه و رها شدن كاوس از بند

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن كاوس بر رستم‏‏

فرهنگ معین

آبله

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ