دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى نوذر

شاهنامه فردوسی – پاسخ نامه سام از منوچهر

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن زال سوى افراسياب

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن كاوس بر رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

فرهنگ معین

یهودی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ