دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

شاهنامه فردوسی – تاخت كردن منوچهر بر سپاه تور

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – آمدن تهمينه دختر شاه سمنگان به نزد رستم‏‏‏

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به يارى مهراب

شاهنامه فردوسی – آمدن كى ‏قباد به استخر پارس

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى طهمورث ديوبند سى سال بود

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

فرهنگ معین

یک اسبه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ