دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – آفرینش کیهان

شاهنامه فردوسی – نامگذارى رستم

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن سلم و تور از منوچهر

شاهنامه فردوسی – رزم افراسياب با نوذر ديگر بار

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – كشته يافتن ويسه پسر خود را

فرهنگ معین

یشتن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ