دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج بسوى پدر

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن زال نزديك سام نمودن چگونگى كار

فرهنگ معین

یخنی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ