دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

شاهنامه فردوسی – فراهم آوردن شاهنامه

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – رفتن فريدون به جنگ ضحاك

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

شاهنامه فردوسی – گريختن افراسياب از رزمگاه‏‏‏

فرهنگ معین

آبخیز

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ