دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

فرهنگ معین

آبادی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ