دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – پاسخ نامه سام از منوچهر

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن كاوس بر رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

فرهنگ معین

آب و گل

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ