دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

شاهنامه فردوسی – ستایش پیامبر

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – داستان ابو منصور بن محمد

فرهنگ معین

آب فسرده

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ