دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

شاهنامه فردوسی – خوان هفتم كشتن رستم ديو سپيد را

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – رزم بارمان و قباد و كشته شدن قباد

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن سلم و تور از منوچهر

شاهنامه فردوسی – آمدن تهمينه دختر شاه سمنگان به نزد رستم‏‏‏

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

فرهنگ معین

آب طرب

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ