دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – آمدن زال به نزد مهراب كابلى

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – مردانگى منوچهر و سپاه او در جنگ با تور

شاهنامه فردوسی – نامه كاوس به رستم و خواندن او از زابلستان‏‏

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

فرهنگ معین

آب

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ