دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  شاهنامه فردوسی - پادشاهى فريدون پانصد سال بود
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

کشته غمزه خود را به زیارت دریاب
زان که بیچاره همان دل‌نگران است که بود
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

ابلگ

(اَ بَ لَ یا اَ بِ لْ) (اِ.) شراره آتش.

دیدگاهتان را بنویسید