دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن فريدون از كشته شدن ايرج‏

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – خوان دوم يافتن رستم چشمه آب

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

فرهنگ معین

گیس سفید

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ