دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

شاهنامه فردوسی – رفتن كى‏ كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

شاهنامه فردوسی – داستان دقیقی سخن سرای

شاهنامه فردوسی – كشته شدن اغريرث به دست برادر

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج به نزد برادران

شاهنامه فردوسی – رزم كردن رستم با سه شاه و رها شدن كاوس از بند

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

مقدمه شاهنامه فردوسی

فرهنگ معین

گونی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ