دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – كشته شدن ايرج بر دست برادران‏

شاهنامه فردوسی – گفتارى در بخت زال در نزد ستاره ‏شناسان

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن رستم

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

شاهنامه فردوسی – بخش كردن فريدون جهان را بر پسران

فرهنگ معین

گوگرد

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ