دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به رسولى نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن كاوس نزديك شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

فرهنگ معین

گوشی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ