دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج بسوى پدر

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با پدرش

شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى نوذر

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

فرهنگ معین

گورخوان

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ