دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – پيروزى فريدون بر ضحاك و دست يافتن بر گنجهاى آن

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن دختر ايرج‏‏

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

فرهنگ معین

گودنشین

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ