دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به يارى مهراب

شاهنامه فردوسی – هنر نمودن زال در پيش منوچهر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – كشته شدن ايرج بر دست برادران‏

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

فرهنگ معین

گوانگله

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ