دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  شاهنامه فردوسی - آفرینش آفتاب
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

رحم آر بر دل من کز مهر روی خوبت
شد شخص ناتوانم باریک چون هلالی
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گنگ

(گُ) [ په. ] (ص.) لال، بی زبان.

دیدگاهتان را بنویسید