دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

شاهنامه فردوسی – رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

فرهنگ معین

گنده

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ